Welpenkamp 2017: Never Grow Up!

Zaterdagochtend vroeg begon het kamp voor de leiding al op het Dok. De spullen moesten ingepakt worden, en vol goede moed trokken ze naar Amerongen. Na even snel alles opgebouwd te hebben was het alweer zo ver, de welpen stonden voor de deur. Gelukkig was de leiding zo verstandig geweest om het hek dicht te doen, waardoor we nog heel even de tijd hadden om rustig onze koffie op te drinken. Toen de leiding om twee uur toch maar had besloten het hek open te maken, kon de pret beginnen! De welpen stormden naar binnen, gevolgd door de ouders die natuurlijk alle spullen mochten dragen. Hadden ze dat even goed voor elkaar… De welpen konden even snel hun matje neerleggen en een beetje het terrein verkennen met hun ouders, maar daarna was het toch wel tijd voor de ouders om te vertrekken. Het kamp was begonnen! De regels werden doorgenomen, en daarna zijn de welpen de omgeving gaan verkennen. Een leuke wandeling door de bossen bij Amerongen. Toen ze uitgehongerd terug kwamen stond daar een heerlijke voedzame maaltijd op tafel. Na het eten sloten we de dag af met een leuk potje verstoppertje. De welpen zochten hun bedje op, en gingen slapen, wat voor sommigen nog wel spannend bleek te zijn.
Na het ontbijt de volgende ochtend stonden er opeens twee vreemde figuren in de eetzaal: Peter Pan en Tinkerbell! Ze willen tegen Kapitein Haak gaan vechten, en kwamen de welpen vragen om ideeën waarom ze konden winnen. Na een hoop goede ideeën gehoord te hebben vertrokken Peter Pan en Tinkerbell weer. De welpen mochten gelijk hun kampshirt in het thema gaan versieren met speciale stiften. Die middag konden de welpen hun bij de insigne-opkomsten opgedane kennis in de praktijk brengen, we gingen namelijk pionieren. Er zijn een aantal driepoten en zelfs een hele kubus gebouwd, en als kers op de taart nog een enorm kraaiennest. Daarna hadden de kids even tijd voor zichzelf, om lekker met elkaar te stoeien in de slaapzaal of om even een boekje te lezen. Na het avondeten gingen we met z’n allen het bos in om een gruwelijke moord op te lossen met een leuk spelletje cluedo. De jongens gingen douchen en zo kwam er ook een einde aan deze tweede leuke kampdag!
Omdat iedereen na twee dagen nog veel te veel energie had, had de leiding maar besloten om te beginnen met wat ochtendgymnastiek, wat helaas niet door iedereen even goed ontvangen werd, maar we lieten ons niet uit het veld slaan! Iedereen zat lekker zwetend aan het ontbijt, even bijtanken, want daarna hadden we van alle welpen opperste concentratie nodig, we gingen namelijk netten leren knopen. Het was best een priegelwerkje, maar het resultaat was erg mooi. De kinderen gingen weer naar binnen, en tot hun grote verbazing stond Peter Pan er weer, dit keer met Wendy, en ze waren helemaal van slag. Tinkerbell is geraakt door de bliksem en staat nu aan de kant van Kapitein Haak, en ze heeft ook de plannen van Peter aan Haak doorverteld! Uiteindelijk vragen ze de welpen maar weer om raad, en ze vertrekken om Tinkerbell te gaan zoeken. Ook de welpen trekken hun wandelschoenen aan en gingen op zoek naar Tinkerbell in het bos. Onderweg genoten we allemaal nog even van een lekker broodje knakworst, en liepen we langzaam terug naar het gebouw. Het was een leuke wandeltoch, maar helaas geen spoor van Tinkerbell. ’s Avonds werd en nog een piratengeluidenspel gespeeld, de meisjes mochten douchen, en iedereen zocht lekker hun bed weer op.

’s Ochtends kwamen Peter Pan en Wendy weer aan, en dit keer hadden ze Michiel meegenomen. Michiel was een beetje verlegen, maar hij had wel een goed idee. Het zou namelijk zo maar kunnen dat Tinkerbell naar de bewoonde wereld was gegaan. We zouden Tinkerbell daar kunnen gaan zoeken. Ook de welpen vonden het verstandig om Tinkerbell in het dorp te gaan zoeken, zeker met het idee in hun achterhoofd dat ze gelijk even alle winkels konden gaan plunderen. Alleen er moest nog wel naar het dorp gelopen worden, en dat was toch best wel een erg lang stuk. Nadat alle winkels leeggekocht waren en de welpen lekker aan hun LuPa zaten, zagen we opeens iets heel geks. Aan de overkant van het dorp liep Tinkerbell! Ze was niet alleen, tot grote schrik van iedereen liep ze naast Kapitein Haak! En ze was helemaal zwart, we wisten niet wat we zagen! De welpen waaron zo verbaasd dat ze niet eens wisten wat ze moesten doen. Toen iedereen een beetje van de schrik bekomen was waren ze al weer weg, en verder zijn we ze niet meer tegengekomen. Daarna zijn we maar terug naar het clubgebouw gegaan, misschien dat Peter Pan hier raad mee weet. Op het clubgebouw aangekomen wat Peter nergens te vinden, mooi even tijd voor de welpen om met hun nieuwe aankopen te spelen (en hun portemonnee bij de leiding terug te halen die ze verloren waren…). Ook moesten ze even na gaan denken over wat ze gingen doen op de bonte avond, want de inschrijving was geopend! ’s Avonds stonden Peter en Wendy gelukkig weer op de stoep, Peter had Tinkerbell namelijk ook gezien. Omdat Tinkerbell door een blikseminslag slecht was geworden, dachten Peter en Wendy dat een tweede blikseminslag Tinkerbell weer normaal zou maken. Alleen hoe zorg je voor een tweede blikseminslag? De welpen hadden even een nachtje om er over te slapen, en het kader heeft nog gezellig een potje weerwolven gespeeld met de leiding.

Woensdagochtend stond er tijdens het ontbijt een leuke verrassing klaar, de leiding vond namelijk dat het tijd was om schrokbeton te introduceren bij de welpen. Voor degenen die hier niet bekend mee zijn, schrokbeton is een veel te dikke havermoutpap met een enorme hoeveelheid suiker en kaneel erdoorheen. Ondanks het onsmakelijke uiterlijk, werd het door de meesten goed ontvangen. Volgend kamp weer dus! Na het ontbijt zijn de welpen het bos in getrokken voor een leuk postenspel, en daarop volgend mochten ze knijpers omtoveren tot krokodillen, om Kapitein Haak af te schrikken. Terwijl ze daar mee bezig waren kwam Wendy binnen, en ze had haar broertje Jan meegenomen. Wendy en Jan hadden van Peter en brief gekregen met daarin de locatie van Tinkerbell. Jan had vastgesteld dat door de blikseminslag Tinkerbell te veel feeënstof had verloren, en dat ze daarom slecht was geworden. Een tweede blikseminslag zou dus geen nut hebben, de welpen konden beter naar feeënstof gaan zoeken in het bos. En voor we het doorhadden stonden we in het bos naar feeënstof te zoeken. Ook hadden we nog een potje levend kwartet in het bos gedaan. Na het eten werd er een smokkelspel gedaan, om zo nog meer feeënstof te bemachtigen. Nu maar hopen dat ze genoeg feeënstof bij elkaar hebben verzameld om Tinkerbell weer goed te krijgen…

Donderdag was een dagje om even uit te rusten van al het Tinkerbell-avontuur. We zijn lekker naar het zwembad gegaan, wat nog een heel logistiek drama bleek te zijn, maar uiteindelijk zijn we er gekomen, en we hebben daar even lekker gezwommen. Toen iedereen terug was, was er nog even tijd om de bonte avond te oefenen, en daarna mochten de welpen lekker BBQ-en. Iedere bak kreeg een eigen barbecue, en ze mochten zelf hun vlees BBQ-en. Dit deden ze zo goed dat zelfs het bestuur op de semi-verbrande vleesluchten af kwam.

De laatste dag zou een leuke spelletjesdag worden. Tenminste, dat dacht de leiding… Want op het grasveld stonden opeens Kaptein Haak met Vetje! De schrik zat er weer goed in. Ze waren op de hoogte dat de welpen feeënstof verzameld hadden voor Tinkerbell, maar kwamen even vertellen dat het toch niet ging lukken, omdat ze veel te weinig feeënstof hadden. Maar ze hadden wel een deal voor de welpen. De afgelopen dagen konden de welpen namelijk munten van de leiding krijgen door klusjes te doen. Kapitein Haak zei dat ze het feeënstof wel wilden ruilen voor de munten. Dus alle welpen hebben al hun zakken moeten legen en hun welverdiende munten af moeten geven aan Kapitein Haak, maar gelukkig hadden ze wel Tinkerbell gered. Hoezee! Toen die twee nare figuren weer weg waren kon de spelletjesdag alsnog doorgaan. We hebben allemaal leuke dingen gedaan zoals Koning Keizer Admiraal, ankerlijn trekken en een enorme ren-je-rot in het bos. De leiding werd door een aantal welpen alvast geholpen met het opruimen van het kampterrein, en de rest was druk bezig met het voorbereiden van de bonte avond, want vanavond moest het toch echt gebeuren… Spannend! Na het eten zijn we met z’n allen rond het kampvuur gaan zitten, hebben we enorm moeten lachten om leuke moppentrommels, meegezongen in de muziek-quiz, geboeid gekeken naar de leuke toneelstukjes, en als kers op de taart heeft de leiding nog een hilarisch ‘take me out’ verzorgd.
Helaas hebben we deze avond ook wat minder leuks moeten doen, we hebben namelijk afscheid genomen van Eduard, voor de welpen beter bekend als Rikki Tikki Tavi DE MANGOEST! Na 12 (!) jaar met veel plezier leiding te hebben gegeven bij de waterwelpen vond Eduard het tijd om z’n focus wat meer te leggen op regionale scouting. Hij zal natuurlijk nog wel lid blijven bij ons, en jullie zullen hem nog regelmatig op het Dok rond zien lopen. Ik denk dat ik namens alle waterwelpen stafleden van de afgelopen 12 jaar spreek als ik zeg dat we Eduard enorm willen bedanken voor zijn inzet in toewijding, en we willen hem veel plezier en succes wensen in zijn verdere scoutingcarrière, we wensen je een BEHOUDEN VAART!
De allerlaatste ochtend was het tijd om de spullen in te pakken, het kampterrein op te ruimen en allemaal weer lekker naar papa en mama te gaan. Zoals altijd duurt dit natuurlijk langer dan gepland, en hebben we nog enorm moeten haasten, want de ouders stonden al voor het hek te dringen. Gelukkig hebben we alles op tijd afgekregen, en was het voor de leiding tijd om deze geweldige welpen weer terug te geven aan de rechtmatige eigenaar. De leiding wil iedereen die mee was heel erg bedanken voor dit enorm gave, vermoeiende maar toch superleuke kamp! We hopen dat jullie allemaal lekker uitgerust zijn in de vakantie, en weer zin hebben in het nieuwe scoutingseizoen! Wij in ieder geval wel. We hebben een heel tof programma voor jullie in petto, en we gaan er wederom weer een geweldig scoutingseizoen van maken!

Het WaterWelpenteam!